Η εκτίμηση, είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ανθρώπινης διασύνδεσης και των διαπροσωπικών σχέσεων. Σύμφωνα με τον ακριβή όρο, είναι η θετική, καλή γνώμη που έχουμε για ένα πρόσωπο.
Όμως, πώς αντιδρούμε όταν εμείς οι ίδιοι δεν αισθανόμαστε αυτήν την εκτίμηση προς κάποιον συνάνθρωπό μας;
Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε, τον τρόπο που η έλλειψη εκτίμησης δεν αντιπροσωπεύει απαραιτήτως μια έλλειψη καλού χαρακτήρα, αλλά μάλλον αποτυπώνει την πολυπλοκότητα των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων και τον τρόπο που επικοινωνούμε.
Μείνετε συντονισμένοι, καθώς αναλύουμε τα βάθη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και διαπροσωπικής δυναμικής.
Τα άτομα που δεν εκτιμάμε, είναι απλά άνθρωποι που δεν καταφέραμε να συνδεθούμε μαζί τους και να απολαύσουμε το μεγαλείο της ψυχής τους, είτε γιατί δεν ταιριάζουμε, είτε γιατί δεν έχουμε το ίδιο σύστημα αξιών ή ακόμα και γιατί οι συγκυρίες δεν συντέλεσαν σε αυτό.
Ίσως θα βοηθούσε περισσότερο αν συνειδητά κάναμε τον διαχωρισμό, καθώς είναι τελείως διαφορετικό να μην συμπαθούμε κάποιον, από το να μην εκτιμούμε κάποιον. Δεν συμπαθούμε έναν άνθρωπο, γιατί, συνήθως, κάτι μας απωθεί στη συμπεριφορά του, και κυρίως, στη συμπεριφορά του απέναντί μας. Από την άλλη, δεν εκτιμούμε κάποιον (δεν τον έχουμε σε υπόληψη), όταν απορρίπτουμε την ηθική και πνευματική του αξία και μερικές φορές την ικανότητα.
Πώς όμως μπορώ να καταλάβω αν κάποιος με εκτιμά και με θαυμάζει;
Όταν ένας άνθρωπος εκτιμά τον φίλο ή τον συνάνθρωπό του, δεν το κάνει εξαιτίας των προσδοκιών και σκοπιμοτήτων που έχει, για να “πάρει”, δηλαδή, κάτι από εκείνον. Δεν σχετίζεται μαζί του προκειμένου να ικανοποιήσει το εγώ του! Αντίθετα, επιδιώκει τη συναναστροφή μαζί του, γιατί οι αξίες του εναρμονίζονται με τις αξίες του άλλου, και γιατί εκείνος ικανοποιεί τα “πρέπει” του.
Γιατί όταν είναι μαζί του, γίνεται μια “δίκαιη” ανταλλαγή συναισθημάτων, απόψεων, ενέργειας.
Έτσι, έναν άνθρωπο τον οποίο εκτιμάμε τον αντιμετωπίζουμε με απόλυτο σεβασμό, ενώ όταν δεν είναι παρών, μιλάμε για εκείνον, με λόγια αγάπης και θαυμασμού για την προσωπικότητά του και τα επιτεύγματά του. Αυτή η συμπεριφορά, είναι ίσως η πιο ενδεικτική και το καλύτερο “αποδεικτικό στοιχείο” πως κάποιος μας εκτιμά και μας θαυμάζει σαν άνθρωπο και προσωπικότητα.
Γιατί όμως οι άνθρωποι παραμένουν πιστοί σε σχέσεις στις οποίες αισθάνονται πως δεν εκτιμώνται; Τι φταίει;
Αν έχεις συνειδητοποιήσει πως κάποιος δεν σε εκτιμά και εσύ παραμένεις σε αυτή τη σχέση, φιλική, ερωτική, επαγγελματική, χωρίς να διαμαρτύρεσαι, καλό θα ήταν να εξετάσεις, κατά πόσο εσύ ο ίδιος, εκτιμάς πρώτα τον ίδιο σου τον εαυτό!
Είναι σημαντικό να εξετάσουμε τον φόβο που μπορεί να υπάρχει πίσω από την αντίδρασή μας όταν αντιμετωπίζουμε τη δυσκολία να απομακρυνθούμε ευγενικά από κάποιον που δεν μας εκτιμά ή δεν μας σέβεται. Αυτός ο φόβος μπορεί να προέρχεται από πολλές πηγές.
Μπορεί να είναι ο φόβος της αντίδρασης της άλλης πλευράς, αρνητική ή ακόμα και προσβλητική.
Επιπλέον, ο φόβος της απόρριψης μπορεί να παίξει ένα ρόλο, καθώς φοβόμαστε τον πιθανότερο αποκλεισμό από τον κοινωνικό κύκλο ή τις επαφές μας.
Και εγώ θα σε ρωτούσα:
Πόσο αλήθεια, υπολογίζεις και σέβεσαι τα όνειρά σου;
Πόσο αγαπάς και αποδέχεσαι τις αξίες σου, τις ικανότητές σου, τις δεξιότητές σου και τις αντιλήψεις σου, τις ατέλειές σου;
Την ΙΔΙΑ σου τη ΖΩΗ δηλαδή!
Αν συνεχώς βρίσκεσαι σε έναν αγώνα να “αποδείξεις” την αξία σου, το ποιος/ποια είσαι, αυτό, είναι ίσως μια ένδειξη, πως εσύ ο ίδιος/α δεν εκτιμάς τον εαυτό σου και θα ήταν μια καλή ευκαιρία να ασχοληθείς με αυτή σου την πλευρά!
Να ξέρεις πως όσο πιο πολύ εκτιμάς εσύ τον εαυτό σου, τόσο πιο πολύ θα σε εκτιμήσουν και οι άλλοι.
Επίσης, να είσαι απόλυτα σίγουρος/η, πως οι άνθρωποι που αγαπούν και αναγνωρίζουν, τις δυνάμεις τους και τα όσα επιτεύγματά τους (υγιής αυτοεκτίμηση), με κάποιο μαγικό τρόπο, απομακρύνουν από κοντά όλους τους επικριτικούς, χειριστικούς, ανειλικρινείς ανθρώπους που βρέθηκαν στο δρόμο τους. Όλοι εκείνοι που παίρνουν δύναμη μόνο από την επιθετικότητά τους και τον αρνητισμό τους, δεν βρίσκουν έδαφος πρόσφορο και απλά απευθύνονται στο επόμενο “θύμα” τους. Πώς σου φαίνεται αυτό;
Είναι αναμφισβήτητα ένα μεγάλο βήμα προς την προσωπική σου εξέλιξη και την επαγγελματική σου επιτυχία, όπως εσύ την ορίζεις και κανένας άλλος (γονείς, κοινωνικός περίγυρος).
Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως… “Μια από τις παραμελημένες αρετές της καθημερινότητάς μας είναι η εκτίμηση. Είναι η νόμιμη αποζημίωση που απολαμβάνουν όλες οι ψυχές. Στις διαδρομές στην καθημερινότητα, προσπαθήστε να χαράζετε ένα φιλικό χνάρι με μικρές σπίθες ευγνωμοσύνης. Θα εκπλαγείτε, πώς αυτές οι σπίθες θα γίνουν μικρές φωτιές φιλίας, που θα φωτοβολούν σαν φάροι αισιοδοξίας στην επόμενη επίσκεψή σας” (Dale Carnegie).
